آنکه می گوید دوستت دارم

 خنیانگر غمگینی است که آوازش را از دست داده است

ای کاش عشق را زبان سخن بود

هزار کاکلکی شاد در چشمان توست

هزار قناری غمگین در گلوی من

عشق را ای کاش زبان سخن بود

آنکه می گوید دوستت می دارم

دل اندوهگین شبی ست که مهتابش را می جوید !

ای کاش عشق را زبان سخن بود

هزار آفتاب خندان در خرام توست

هزار ستاره ی گریان در تمنای من

عشق را ای کاش زبان سخن بود !